سیستم اعلام حریق مسکونی
یکی از مشکلات بوجود آمده در اماکن زائر پذیر عدم پشتیبانی از سیستم های حفاظتی و کنترلی برای حفاظت جان زائرین محترم در اماکن مقدس مانند مشهد و موارد اینچنین می باشد با استفاده از سیستمهای اعلام حریق در شرایط کنونی با توجه به رشد کمی زائرین می توان تا حدود بسیار زیادی از صدمات و لطمات ناشی از بروز احتراق و اتش سوزی جلوگیری کرد شرکت پیشران صنعت ویرا برای کمک به متولیان امر و صاحبان مراکز اقامتی از یک سیستم بسیار پیشرفته و ارزان قیمت برای کنترل و مهار آتش سوزی در همان بدو شروع احتراق بهره برداری می کند که ساخته دست توانمند مهندسین همین شرکت می باشد و با قیمت بسیار ارزانتر از مدلهای خارجی قابل دسترس بوده و می تواند حفاظت از جان انسانها را بیمه نماید
www.pishrans.com
درک محدودیت های سیستم اعلان حریق
متاسفانه، بسیاری از مالکان انتظار دارند که سیستم اعلان حریق قبل از آشکار شدن دود عمل کند یا زمانی عمل کند که بتوانند از کپسول آتشنشانی برای خاموش کردن آتش استفاده کنند. آنها بر این باورند که فقط با نصب آنچه که مقررات ساختمانی ملزم میکند، آتش در هر بخش دوری در داخل ساختمان شناسایی خواهد شد. اما این حقیقت ندارد.
به عنوان مثال، اگر هدف حفاظت در برابر حریق برای مالک ساختمان تشخیص آتش بدون شعله و دودزا باشد و متوسط ارتفاع سقف در فضا 30 فوت (9.14 متر) باشد، این هدف برآورده نمی شود. آتش سوزی های بدون شعله (و یا دودزا) نیروی کافی برای انتقال ذرات دود به آشکارسازهای قرار گرفته در سقف های بلند را ندارند.
همچنین اگر در نظر بگیریم که آشکارسازها تنها در راهروها استفاده شده باشد، این آشکارسازها تا زمانیکه آتش سوزی به اندازه کافی بزرگ شود تا ذرات دود را به سقف راهرو وارد کنند واکنش نشان نمی دهند. در این مورد، تشخیص زمانی رخ میدهد که آتش خیلی بزرگ شده و گسترش یافته است بطوریکه کنترل و خاموش کردن آتش توسط خدمات حریق دشوار است. اگر مالک ساختمان هوشمندانه حداقل سیستم اعلان حریق مطابق بر مقررات را ایجاد نکرده باشد، برآورده کردن اهداف حفاظت در برابر حریق غیرممکن خواهد بود.
یادآوری: در آشکارسازهای معمولی دود، به دلیل اینکه دود حتما باید به چمبر (محفظه دتکتور) برسد تا عملیات آشکارسازی صورت پذیرد، به آنها آشکارسازهای نوع نقطه ای می گویند.
کاربر و طراح سیستم اعلان حریق باید قابلیتهای تشخیص آشکارسازهای انتخاب شده و محدودیتهای بالقوه در طراحی اعمالی توسط شکل ساختمان را در نظر بگیرند. اگر چه موارد زیر شامل همه چیز نیستند، اما باید برای اثراتشان در تشخیص و بهره برداری از سیستم اعلان حریق در نظر گرفته شوند:
ارتفاع سقف
جریان هوا
انسداد سقف
شرایط محیطی ( دما، رطوبت و غیره) فضای محافظت شده
نوع آشکارساز
منبع آب
زمان پاسخ سازمان آتشنشانی
قابلیتهای سازمان آتشنشانی
فضا و نوع کاربری محل
طراحی خروجی
نوع ساختمان
قابلیتهای ساکنان (تحرک، شنوایی و غیره)
سطوح نویز محیط
در میان این موارد، معمولا ارتفاع سقف مهمترین عامل آشکارسازی است. انتخاب نامناسب نوع آشکارساز برای فضای تحت حفاظت و یا تعداد کم آشکارساز و یا عدم توانایی آشکارساز در تشخیص آتش سوزیهای کوچک به ناچار منجر به فاجعه می شود
http://wikifire.ir
